Veranderingen nodig in zorg en welzijn
Het bestaande aanbod van hulp, ondersteuning en zorg verandert en dit zal zo blijven. De belangrijkste redenen zijn de toenemende complexiteit van de zorg, de verandering in de financiering van de zorg en het gegeven dat deze veranderingen leiden tot herwaardering van posities van de betrokken instanties en instellingen. Gemeenten weten niet hoe hier invulling aan te geven. Schrijnende situaties zijn het gevolg.
Begeleiding, andere vormen van dienstverlening en zorgverlening zijn om diverse redenen soms te weinig persoonlijk en flexibel ingericht.
De hulpvragen worden vaak onvoldoende herkend, de coördinatie is onvoldoende afgestemd en de zorg is (te) duur geworden. Terwijl de mensen om wie het gaat meer eigen regie willen voeren en ook de andere betrokken partijen belang hebben bij verbeteringen. Het veranderproces van de overheid kan leiden tot een verdere verschraling van het lokale voorzieningenniveau en daarmee van de kwaliteit van leven, tenzij we er gezamenlijk de schouders onder zetten.
De kracht van Goudvoormekaar
We vinden dat in de zorg anders omgegaan kan worden met mensen waardoor het zowel voor de zorgvragers als voor de mensen die in de zorg werken, prettiger werken is met uiteindelijk meer voldoening. Velen maken zich zorgen over de huidige en toekomstige zorg. Als we ouder worden, is er dan nog wel genoeg goede zorg voor ons?
Daarbij denken we aan de consequenties over bezuinigingen in de zorg (alhoewel er nu weer geld is toegezegd door het kabinet willen we geen jojo zijn van beleid), de aandacht en tijd die besteed kan worden aan een zorgbehoevende en de daaruit voortvloeiende consequenties.
De geluiden aan de ene kant omtrent noodzakelijke zware zorg en de problemen bij grote professionele zorginstellingen. De hoge salarissen van de top met teveel managers en te lage salarissen of waardering voor de mensen op de werkvloer die het echt willen en moeten doen.
Natuurlijk willen we aan de ene kant een goede overdracht / rapportage tussen gezondheidswerkers, maar aan de andere kant gaat een te grote bureaucratie ten koste van de tijd (lees aandacht) voor de cliënt zelf en maakt het de zorg onbetaalbaar.
Binnen die beperkingen doen ongelooflijk veel gezondheidswerkers hun stinkende best, om zoveel mogelijk menselijke zorg te verlenen, maat botsen zij vaak op de grenzen van wat mogelijk en wenselijk is. Het gevolg is overspannen medewerkers en niet juist geholpen cliënten.
De politiek zegt wel toe te willen verbeteren maar schuift tot nu toe te veel voor zich uit. Daardoor blijft de zorg over zorg toenemen.
Voor Goudvoormekaar is het belangrijk uit te gaan van de wensen en vragen van de leden. De wensen worden verzameld en regelmatig getoetst aan de actualiteit. Aan de hand hiervan kan worden ingespeeld op de toekomst. Aan de andere kant worden mensen ook vaak gepamperd. Eist men eerder rechten op dan zelf het voortouw te nemen. De verantwoordelijkheid weer zelf nemen geeft meer levensvreugde en houdt mensen actiever en gezonder. Mensen willen iets doen, iets zinvols ervaren.
Als antwoord op bovenstaande ontwikkelingen zijn er in de antroposofie middelen en inzichten beschikbaar die in de omgang met cliënten ingezet kunnen worden. Dit kunnen inwrijvingen, baden, muziek, beweging en kunstzinnige activiteiten zijn. Maar ook opvattingen over hoe dementie, ouder worden, Parkinson, levensinvulling en zingeving benaderd zouden kunnen worden.
Levensvreugde kan verbeteren, medicijngebruik kan vaak verminderen.
Zonder helemaal dogmatisch antroposofisch te willen zijn kunnen we hiervan wel gebruik maken.